در مطالعه‌ای جدید، مشخص شده که دوی آهسته یا جاگینگ، در مقابله با اثر ژن‌هایی که در چاقی نقش دارند، موثرتر از ورزش‌هایی مانند شنا و دوچرخه‌سواری است.
گروهی از دانشمندان تایوانی بر این باورند که ورزش‌های مختلف، کارآمدی متفاوتی در کاهش وزن افراد مستعد چاقی دارند. نتیجه‌ی این مطالعات نشان می‌دهد که دوی آهسته نسبت به شنا و دوچرخه‌سواری، تأثیر بیشتری در لاغری افراد با «گرایش ژنتیکی به چاقی» دارد.
مطالعه‌ی حاضر، اطلاعات ۱۸۰۰۰ بزرگسال را مورد بررسی قرار داده است. این اطلاعات، شامل مشاهده و پیگیری ارتباط میان ورزش و ژنتیک در بررسی پنج معیار سنجش چاقی بوده است. به‌دنبال کشف تعداد زیادی از ژن‌هایی که مسئول افزایش وزن و کنترل‌کننده‌ی چاقی هستند، برای هر یک از افراد درجه‌ای از «گرایش ژنتیکی به چاقی» تعیین شد. کارآمدی ۱۸ نوع ورزش در کاهش وزن براساس پنج معیار سنجش چاقی که عبارت‌اند از: شاخص توده‌ی بدنی (BMI)، درصد چربی بدن (BFP)، دور کمر (WC)، دور باسن (HC) و نسبت دور کمر به لگن (WHR) بررسی شد.
در میان تمام ورزش‌های مورد بررسی، «دوی آهسته» بیشترین کارآمدی را در خنثی کردن اثر ژن‌های چاقی براساس سنجش معیارهای چاقی دارد. اگر بخواهیم در میان این معیارها تنها شاخص توده بدنی (BMI) را در نظر بگیریم، پنج ورزش دیگر شامل: پیاده‌روی، کوهنوردی، پیاده‌روی همراه‌با نرمش، رقص استاندارد بین‌المللی و یک جلسه تمرین طولانی یوگا از اثربخش‌ترین ورزش‌ها هستند. از طرفی، برخی از ورزش‌ها هم تأثیری در کاهش اثر ژن‌های چاقی نداشتند. این ورزش‌ها شامل شنا، دوچرخه‌سواری و حرکات کششی هستند.
درباره این سایت